از شروع زندگی مسالمت آمیز و هم خانگی گربه با انسان موضوعی مطرح شد که ذهن صاحبان گربه و کسانی که تمایل به نگهداری گربه در منزل دارند را به خود معطوف کرد است. در این مقاله از فروشگاه اینترنتی حیوانات خانگی پتیا سعی بر این شده است که پاسخی روشن به این سوال داده شود.
متاسفانه، در فرهنگ ایرانی، تاثیر موی گربه بر نازایی در سنین باروری بسیار جا افتاده است. اما آیا این مبحث دلیل علمی هم دارد؟ در جواب این سوال باید گفته شود؛ بیماری‌های مشترک بین گربه و انسان بسیار محدود هستند؛ و تنها بیماری مشکل‌ساز در باروری و بارداری بیماری توکسوپلاسموز می‌باشد که در زبان عامه به بیماری “بچه خوره” شهرت دارد.
در واقع، توکسوپلاسموز نام یک نوع انگل است که درمدفوع گربه آلوده زندگی و تکثیر می‌شود؛ بنابراین، خود گربه آلوده نیست و در صورتی که آلودگی از طریق مدفوع حیوان به انسان منتقل شود، در بدن انسان نیز تکثیر می‌شود؛ در نتیجه، شایعه تاثیر موی گربه بر نازایی کاملا بی‌پایه و غیر علمی است.
چگونه توکسوپلاسموز به گربه شما سرایت می‌کند؟
همانطور که می‌دانید، گربه‌ها به نظافت خود بسیار اهمیت می‌دهند و با زبان برسی شکل، همیشه در حال تمیز کردن خودشان هستند؛ اگر گربه‌ی خود را بدون توجه به این مسئله، در هر مکانی آزادانه رها کنید، امکان آلوده شدن موی گربه وجود دارد و زمانی که گربه خود را تمیز می‌کند، این انگل به بدن حیوان منتقل می‌شود؛ در صورتی که برای گربه خانگی خود از غذاهای پخته شده و مخصوص گربه استفاده کنید و برنامه‌های واکسناسیون و انگل زایی را انجام دهید، احتمال ابتلا به توکسوپلاسموز بسیار پایین خواهد بود و یا به عبارتی می‌توان گفت احتمال سرایت، صفر است.
نحوه انتقال توکسوپلاسموز به انسان به چه صورت است؟
توکسوپلاسموز می‌تواند از طریق هر مواد خوراکی آلوده شده به این انگل، وارد بدن انسان شود؛ حتی از طریق گوشت گاو می‌تواند منتقل شود. زمانی که گاو از علف آلوده به توکسوپلاسموز تغذیه کند، گوشت حیوان، آلوده به این انگل می‌شود و در نهایت، به انسان منتقل خواهد شد.
برای دانستن تاثیر توکسوپلاسموز در ناباروری لازم بذکر است که این انگل در بارداری و ناباروری اشخاص موثر نیست و تنها در مواردی بر روی جنین اثر خواهد داشت که مصرف کورتون و نقص ایمنی وجود داشته باشد. در صورت بالا بودن سن مادر، احتمال سرایت عفونت بیشتر خواهد شد؛ اما خطر عقب افتادگی برای جنین ندارد. در عفونت حاد حاصل از این انگل، احتمال زایمان زودرس، مرده‌زایی، بدنیا آمدن نوزاد با ابعاد نامتقارن سر و مشکلات بینایی وجود دارد.
باید یادآور شویم که این عفونت خوش خیم است و با دارو به راحتی قابل درمان است. اکثرا افراد در کودکی و نوجوانی به صورت خفیف بواسطه مواد غذایی آلوده به این انگل مبتلا شده‌اند و تقریبا در برابر این بیماری ایمن هستند و نکته قابل ذکر دیگر، این است که از دفع مدفوع آلوده به انگل توسکوپلاسموز، باید 24 تا 48 ساعت گاهی اوقات تا 72 ساعت زمان بگذرد تا عامل انتقال عفونت باشد و افرادی که دارای سیستم ایمنی نرمالی هستند، مبتلا نخواهند شد؛ زیرا که سیستم ایمنی به محض ورود آلودگی، عفونت را از بین می‌برد و به دلیل بوجود آمدن آنتی بادی در بدن، شخص برای همیشه نسبت به این بیماری مقاوم و ایمن می‌شود.
سخن پایانی
بر خلاف تصور عامه از تاثیر موی گربه بر نازایی و ناباروری، موی گربه، تاثیری بر نازایی و ناباروری ندارد. موی گربه به غیر از دردسری که به جهت چسبیدن به لباس دارد، برای انسان هیچ ضرر پزشکی دیگری نخواهند داشت؛ مگر اینکه فرد به موی گربه آلرژی داشته باشد. تنها زمانی نگهداری گربه و یا هر حیوان خانگی دیگر دردسر‌ساز می‌شود که حیوان در محیط آلوده به انگل توکسوپلاسموز، مبتلا به این انگل شود؛ در این صورت امکان سرایت به افرادی که دارای سیستم ایمنی پایینی هستند، وجود خواهد داشت. نوازش گربه مبتلا به توکسوپلاسموز باعث انتقال این انگل نمی‌شود و حتی در مدفوع حیوان مبتلا، میکروارگانیسم‌ها برای اینکه قدرت آلود کردن محیط و افراد را داشته باشند، باید از زمان دفع، زمانی بین 24 تا 72 ساعت بگذرد.
سوالات متداول
1.آیا خوردن موی گربه خطرناک است؟
خیر؛ خوردن موی گربه و وجود مو در معده، خطر اثبات شده‌ای نیست و مبنای علمی ندارد.
2. آیا توکسوپلاسموز می‌تواند باعث ناباروری شود؟
ابتلا به این انگل می‌تواند در موارد حاد، باعث سقت جنین شود و یا مشکلاتی نادر برای جنین ایجاد کند اما باعث نازایی و ناباروری نیست.
3. مدت زمان ابتلا حیوان به این عفونت چقدر است و علائم ابتلا به توکسوپلاسموز چیست؟
گربه آلوده به این انگل در تمام طول عمر خود فقط یک هفته از طریق مدفوع توکسوپلاسما دفع می‌کند و از علائم آن بی حالی و مدفوع آبکی و شل بودن آن است.
4. خطر ابتلا افراد بارداری که از کودکی گربه داشته اند چگونه است؟
کسانی که از کودکی با گربه در تماس بوده‌اند، بدلیل احتمال مبتلا شدن در سنین پایین تر، ایمنی زایی با درصد بالایی وجود دارد و برای همیشه ایمن خواهند بود.