بیماری های مادرزادی در سگ ها کدامند؟

بیماری های مادرزادی در سگ ها یکی از موضوعات مهم و جذاب در علم دامپزشکی است. این بیماری‌ها که از طریق ژنتیک یا وراثت قبل از تولد به سگ‌ها منتقل می‌شوند، می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامتی و کیفیت زندگی آنها داشته باشند. در این مقاله، به بررسی انواع بیماری‌های ارثی و مادرزادی در سگ‌ها، علائم و نشانه‌های آنها، روش‌های تشخیص و پیشگیری و اهمیت تشخیص زودهنگام و مداخلات مناسب برای بهبود و حفظ سلامتی سگ‌ها خواهیم پرداخت.

همچنین، تأکید بر همکاری بین دامپزشکان و صاحبان سگ‌ها در تشخیص و مدیریت این بیماری‌ها و اهمیت تلاش برای اصلاح تولید و انتخاب نژادی مناسب نیز صورت خواهد گرفت.

با پتیا همراه باشید!

مفهوم و اهمیت شناخت بیماری های مادرزادی در سگ ها

بیماری های مادرزادی در سگ ها به بیماری‌هایی اطلاق می‌شود که از زمان تولد سگ‌ها وجود دارند یا قبل از تولد در آنها شروع می‌شوند. این بیماری‌ها معمولاً به علت نقص‌های ساختاری در سیستم‌های مختلف بدن سگ‌ها رخ می‌دهند که در هنگام تشکیل و توسعه جنین بوجود می‌آیند. بیماری‌های مادرزادی می‌توانند در اثر تغییرات در ژنتیک سگ، عوامل محیطی، عوامل مادرزادی و یا ترکیبی از این عوامل ایجاد شوند.

اهمیت شناخت بیماری های مادرزادی در سگ ها به چندین جهت می‌باشد:

1- تأثیر بر سلامت جنین و نوزاد سگ: بیماری‌های مادرزادی می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت و کیفیت زندگی جنین و نوزاد سگ داشته باشند. این بیماری‌ها می‌توانند باعث مشکلات قلبی، تنفسی، عصبی، پوستی و سایر نقایص ساختاری در جنین و نوزاد سگ شوند.

2- انتقال بیماری به نسل‌های آینده: بیماری‌های مادرزادی سگ، می‌توانند به صورت وراثتی از والد به نسل‌های آینده منتقل شوند. این موضوع می‌تواند منجر به افزایش شیوع بیماری‌ها در جمعیت سگ‌ها و کاهش کیفیت و سلامت نسل‌های آینده شود.

3- نیاز به تشخیص و مداخله زودهنگام: تشخیص زودهنگام بیماری‌های مادرزادی در سگ ها، می‌تواند در نوع تشخیص، پیشگیری و درمان به موقع این بیماری‌ها و بهبود شرایط سلامت سگ‌ها تأثیرگذار باشد. اگر بیماری‌ها در مراحل ابتدایی تشخیص داده شوند، امکانات بیشتری برای مداخله و کنترل بیماری وجود دارد.

در نتیجه، شناخت و تشخیص بیماری‌های مادرزادی در سگ‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. این شناخت می‌تواند به ما کمک کند تا با انجام آزمایش‌های مورد نیاز، تغییرات در تولید و تکثیر نژادها، پیشگیری و درمان مناسب و حفظ سلامت جنین و نوزاد سگ‌ها را مدیریت کنیم.

بیماری های ارثی در سگ ها کدامند و عوامل موثر در انتقال آنها چیست؟

در این قسمت، به شرح بیماری‌های ارثی شایع در سگ ها پرداخته می‌شود. عواملی مانند ژنتیک، نژادبندی، وراثت و عوامل محیطی که در انتقال و شیوع این بیماری‌ها نقش دارند، تبیین می‌شوند. همچنین، علائم، تشخیص و روش‌های پیشگیری از این بیماری‌ها به طور مفصل بررسی می‌شوند.

1- دیسپلازی ستون فقرات (Intervertebral Disc Disease): بیماری ارثی در سگ ها که تأثیری بر دیسک‌های بین مهره‌های ستون فقرات سگ دارد و می‌تواند منجر به درد و کاهش عملکرد عصبی شود.

2- دیسپلازی هیپ یا دررفتگی لگن (Hip Dysplasia): یک بیماری مفصلی که باعث ناهنجاری در شکل و ساختار مفصل مفصل باسن و ران می‌شود و می‌تواند به درد، ناتوانی و آرتروز منجر گردد.

3- نارسایی یا نقص قلبی مادرزادی (Congenital Heart Failure): بیماری قلبی که از زمان تولد در سگ‌ها وجود دارد و به تعدادی از نقایص و عیب‌های ساختاری در قلب منجر می‌شود و باعث کاهش عملکرد قلب و علائمی مانند ضعف، سرگیجه و سختی در تنفس می‌گردد.

4- بیماری چشم گیلاسی (Cherry Eye): بیماریی است که در آن بافت چشمی (غدد بصری) از مکان خود خارج می‌شود و ممکن است به شکل یک نقطه قرمز قابل مشاهده در قسمت داخلی چشم سگ ظاهر شود. معمولا برای درمان این بیماری ژنتیکی، از از عینک یا لنزهای مخصوص می‌توان استفاده کرد. اما بهترین راه، پیشگیری و مراقبت از چشمان سگ‌های است به صورت ژنتیکی، مستعد این بیماری هستند.

5- آتاکسی (Ataxia): یک اختلال عصبی است که باعث ناتوانی در هماهنگی عضلات سگ می‌شود و ممکن است به علت نقص ژنتیکی در سیستم عصبی مرکزی ایجاد گردد. این بیماری با فیزیوتراپی و دارودرمانی و همچنین، تشخیص به موقع، تا حدود زیادی قابل درمان است.

6- اپیدرمولیزیس بولوسا کانژنیتا (Epidermolysis Bullosa Congenita): یا بیماری پروانه‌ای، یک بیماری پوستی نادر است که به علت نقص در تولید پروتئین‌های مورد نیاز برای قوام و چسبندگی لایه‌های پوستی منجر به تشکیل بثورات و زخم‌های پوستی و دردناک می‌شود. متاسفانه این بیماری هیچ درمانی ندارد.

7- بیماری ویتیلیگو یا پیسی (Vitiligo or Pisi): یک بیماری پوستی است که باعث تغییر رنگ پوست سگ‌ها می‌شود. در این بیماری، قسمت‌هایی از پوست سگ‌ها که قبلاً دارای رنگ بوده‌اند، کم‌رنگ یا سفید می‌شوند. این تغییر رنگ به دلیل کاهش یا عدم تولید ملانین، ماده‌ای که برای تولید رنگ پوست مسئول است، رخ می‌دهد. بیماری ویتیلایگو ممکن است در هر نژاد سگی رخ دهد و علت دقیق آن هنوز مشخص نیست. علاوه بر تغییر رنگ پوست، بیماری معمولاً به طور عمومی بر روی سلامت عمومی سگ‌ها تأثیری ندارد و به طور کلی، به عنوان یک مشکل ظاهری تلقی می‌شود. اما در برخی موارد، در صورتی که بیماری همراه با التهاب و آزار پوستی باشد، نیاز به مراقبت و درمان مناسب دارد.

8- هیپوتریکوز مادرزادی (Congenital Hypotrichosis): در این بیماری، سگ با رشد ناقص مو و کاهش موها مواجه می‌شود که می‌تواند به نازکی و یا فقدان موها در برخی مناطق پوستی سگ منجر شود.

این فقط چند نمونه از بیماری‌های ارثی در سگ‌ها هستند و هر کدام از آنها نیاز به تشخیص و مدیریت مناسب دارند.

روش‌های تشخیص و پیشگیری از بیماری های ارثی در سگ

روش‌های تشخیص و پیشگیری از بیماری‌های ارثی و مادرزادی در سگ‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• آزمایشات ژنتیکی برای نژادهای سگ

برخی از بیماری‌های ارثی در سگ‌ها ممکن است به واسطه تغییرات در ژنتیک آنها رخ دهند. با استفاده از آزمایشات ژنتیکی، می‌توان نشانه‌های بیماری را تشخیص داد و اگر نژادی با بیماری ژنتیکی تشخیص داده شود، از تولید و تکثیر آن منصرف شد.

• آزمایشات تصویربرداری سگ

آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی، رادیوگرافی و MRI می‌تواند در تشخیص بیماری‌های مادرزادی کمک کند. این آزمایشات تصویربرداری به تشخیص اختلالات ساختاری در بدن سگ‌ها کمک می‌کنند و می‌توانند در طرح راهبرد درمانی مورد استفاده قرار بگیرند.

• تاریخچه نژادی و تکثیر مناسب سگ ها

انتخاب نژادهای مناسب و تکثیر سگ‌هایی که برخی از بیماری‌های ارثی را نداشته باشند، می‌تواند به کاهش شیوع این بیماری‌ها کمک کند. تحقیق درباره تاریخچه نژادی و اطلاع از بیماری‌های مورد نظر در نژادهای خاص می‌تواند در تصمیم‌گیری صحیح درباره تولید و تکثیر سگ‌ها مؤثر باشد.

• مراقبت و تغذیه مناسب برای نگهداری سگ

مراقبت‌های بهداشتی و تغذیه مناسب به طور کلی می‌توانند به حفظ سلامت عمومی سگ‌ها و کاهش ریسک بروز بیماری‌های مادرزادی کمک کنند. توجه به تغذیه مناسب، واکسیناسیون منظم، بهداشت دندان‌ها و ارائه محیط سالم برای سگ‌ها می‌تواند تأثیرگذار باشد.

بیماری های ارثی در چه نژادهایی از سگ بیشتر است؟

ممکن است بیماری‌های ارثی در برخی از نژادهای سگ‌ها بیشتر شایع باشند. این میزان شیوع بیماری‌های ارثی می‌تواند به عوامل مختلفی مانند تاریخچه نژادی، آمیختگی ژنتیکی، تکثیر نژادی نادرست و نقاط ضعف ژنتیکی در هر نژاد بستگی داشته باشد.

در زیر چند نمونه از نژادهایی که سابقه شیوع بالاتری در برخی بیماری‌های ارثی دارند، آورده شده است:

– سگ نژاد گلدن رتریور: دیسپلازی هیپ یا مفصل ران

– سگ نژاد لابرادور رتریور: دیسپلازی هیپ یا مفصل ران، آتاکسی

– سگ نژاد پامرانین: ناهنجاری های دستگاه تنفسی، بیماری چشم گیلاسی

– سگ نژاد بولداگ: ناهنجاری‌های دستگاه تنفسی، بیماری چشم گیلاسی

– سگ نژاد بوستون تریر: ناهنجاری‌های دستگاه تنفسی، بیماری چشم گیلاسی

مطلب پیشنهادی: بیماری‌ های شایع در نژاد بولداگ

لطفاً توجه داشته باشید که این تنها چند نمونه از نژادهایی هستند که در بیماری‌های ارثی خاصی بیشتر آسیب می‌بینند. هر نژاد سگ ممکن است خطر بروز بیماری‌های ارثی خاصی را داشته باشد و برای کسب اطلاعات دقیقتر و مطمئن تر، توصیه می‌شود با دامپزشک خود مشورت کنید و در مورد نژاد خاص سگ خود اطلاعات لازم را بدست آورید.

بیماری‌های ژنتیکی در سگ ها را جدی بگیرید!

لیست بیماری‌های ارثی در سگ‌ها که در این مطلب ذکر شد، فقط نمونه‌ای از این بیماری‌هاست و لیست کامل آنها به دلیل تنوع و گستردگی این بیماری‌ها در سگ‌ها، بسیار بیشتر است. بیماری‌های ارثی در سگ‌ها می‌توانند شامل بیماری‌های چشمی، عصبی، قلبی، پوستی، مفصلی و غیره باشند. هر نژاد سگ ممکن است به بیماری‌های ارثی خاص خود دچار شود. بنابراین، در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر و کاملتر در مورد بیماری‌های ارثی در سگ‌ها، توصیه می‌شود پیش از خرید یا به سرپرستی گرفتن سگ، با دامپزشک مشورت کنید تا بیشترین اطلاعات و راهنمایی‌های لازم را دریافت نمایید.